Selam arkadaslar,
su anda sizlere hastaneden birkac saat izin almis birisi olarak yaziyorum.

Minik oglumuz Umut 13. Ocak 2009 tarihinde, saat 15.34'de dünyaya gözlerini acti.

Oglumuz tam 5 hafta erken geldi, zaten daha önceden de bu tehlikenin farkindaydim ama kim derdi ki, markette alisveristeyken tam o sirada suyumun patlayacagini???

Anlayacaginiz tam filmlik bir senaryoydu bizimkisi ama ben nesemden birsey kaybetmemistim ve gülmekten de kendimi alamamistim.

Hastanede ise bir sonraki gün normal dogum icin hazirliklar yapildi, fakat sancilarim yetersiz olunca daha fazla zorlamadan sezeryana girmeyi kabul ettim ve Allah'tan öyle iyiki de yapmisim cünkü, bebegin kordonu iki kez bogazina dolanmis ve o yüzden de dogum kanalina inememisti. Sezeryani gerceklestiren doktor bana bunu aninda bebegi alinca söylediginde kararimin dogru oldugunu birkez daha anladim.

Aslinda ben hep yine kizimda oldugu gibi normal bir dogum hayal etmistim ama bu bebegimiz icin en dogru kararmis bunuda birkez daha anlamis oldum. Sezeryan sonrasi 2 - 3 gün cok zor oldu fakat simdi cok iyiyim.

Umut bebegimizin birkac tahlilleri ve kan ölcümleri normale dönmesiyle birlikte insallah en kisa zamanda hastaneden cikmayi umuyoruz. Bizler icin dua edin lütfen, cünkü artik benimde hastanede kalmaya enerjim kalmadi. Daha bu sabah minik bebegimden yine kan aldilar ve ciyak ciyak aglayarak ortaligi yikti, ana yüregi de dayanamiyor tabii ki, birkac göz yasi dökmeden olmuyor.

Ögleden sonra yine hastaneye dönecegim, simdi biraz kendime zaman ayirayim.

Yoklugumda arayip soran tüm arkadaslarima tesekkür ederim, hastandeden cikinca yeni foto kareleriyle yine insallah eski nesemizle aranizda olmayi umuyorum.

Simdilik hepinize selam ve sevgilerimi gönderiyorum ve öpüyorum...