Hayirli bir Ramazan ve ben yine döndüm

 

 

 

 

Selam arkadaslar,
nerdeyse bir hafta oldu yazmayali. Öncelikle tüm arkadaslarimin güzel ve huzurlu bir Ramazan ayi gecirmelerini temenni ediyorum. Ramazan ayi boyunca eminim bloglar daha da senlenecek, herkes en güzel iftar sofralarini hazirlamak icin birbiriyle yarisacak gibi geliyor bana. Ne mutlu bizlere tüm bu güzellikleri bir sene daha yasayabiliyoruz.

Kisa blogculuk gecmisimde fazla uzun bir ara vermeyi sevmeyen birisi oldugumu anlamissinizdir.

Aslinda anlatmakta istemiyordum ama gelen güzel tüm yorumlari görünce ve merak edildigimi anladikca ve hepsine bu seferlik teker teker cevap yazamadigim icin söyle bir aciklama getirmek zorundayim:

Ben gecen pazar günü gecesinden beri hastanedeydim. Söyle oldu, ben hani dogum günü hazirliklarindan bahsetmistim ya, onlar beni aslinda hicte yormadi, yoramadi. Kardesime dogru dürüst yardim bile edemedim Yasin'in dogum gününde. Gecen cuma kardesimle beraber Yasin'in dogum günü pastasinin pandispanyasini hazirlamak icin onlara gecmistim. Ama tüm gün basimda bir de basagrisi vardi ve bir türlü de gecmek bilmediydi. Neyse biz pandispanyayi hazirladik, ben de erkenden yine evime dogru gittim ve gece yarisina dogru midemde bir agri baslamaz mi bu sefer? Hem basagrisi birde mide agrisi biraraya gelince ben zaten cumartesi günü zar zor kalktim ayaga. Kardesime gecince bile midem de birsey yoktu ve daha dogrusu midem icin aclik veya tokluk farketmiyordu agri icin. Kardesimde izgaralar hazirlandi, yenildi, icildi, tüm aile beraber, ben de fena sekilde acikmistim ve normal bir sekilde yavas yavas yemegimi yedim, ama yarida birakarak kalktim masadan yine midemdeki agrilar azdigi icin.

Yemekten sonra sagolsun kücük kiz kardesim bana caydan önce sicak sekerli su hazirladi mideye iyi gelir diye ama hic de fazla bir degisiklik yaratmadi. Zar zor o günü bitirdik, pazar günü de kücük kiz kardesimin dogum günü oldugu icin benden pufidik pogacalarimdan hazirlamami rica etti benden, haliyle kendisinin kücük bir bebegi var ama kendiside üc tane pasta hazirlayacakti.

Zaten bir tek kendi ailesi ve de esinin ailesi davetliydi. Sözüm oldugu icin yine cok zor kalktim ayaga, halim yok, basim dönüyor bu sefer, midem ayni sekilde kazilmaya ve gerilmeye devam ediyor. Ac bir sekilde giristim pogacalara ve tam vaktinde yetistirdim pogacalari, hazirlanip ciktik yola diger kiz kardesimle. Bir tepsi daha yeni firindan cikmis pufidik pogacalarla. Elda ile Yasin kiyisindan kösesinden asirmayi basardilar pogacalardan yol boyunca.

Orda güzel eglendik ve vakit gecirdikten sonra yola koyulduk ama ben artik dayanamiycam dedim esime eve geldikten hemen sonra koyulduk hastane yoluna.

Hastanede beni acil servisteki bölgeye aldilar, orada ilk önce kalp filmi cekildi, belki kalpten kaynaklanan bir rahatsizlik olabilir diye, ama Allah'tan öyle bir durum yoktu. Durumu anlattim doktora ve kendisi bu gece burda kalmak zorunda kaldigimi söyledi bana. Pazartesi günü de midem icin gastroskopi yapacaklarini anlatti bana, mutlaka midenin icine bakmak sart dedi durumu anlayabilmemiz icin.

Ic hastaliklari servisine alindim, ondan önce kan aldilar tahliller icin vs. Hayatimda ilk defa tekerlekli sandalyeye binmis oldum bu arada, sagolsunlar yürümeyeyim diye güzel düsünmüsler dogrusu zaten basim dönüyordu.

Serviste bana birde agri kesiciyle birlikte serum takildi ve ben güzel bir uyku uyuyabildim. Pazartesi günü erkenden aldilar gastroskopi icin ama birsey bulamadik demezler mi bu sefer, artik sevin mi üzül mü bilmiyorum. Ama agrilar nerden geliyor onu bana anlatabilen yok.

Bu sefer de illaki tuturdular birde bagirsaklara bakalim diye belki orada birsey vardir diye, ama ben bu sefer cok fena halde korkmaya basladim, hem beni korkuttular birde insan kendi icinden ne oluyor ya, gercekten öyle birsey olabilir mi bu genc yasta diye süphelenmeye basliyor ve sonuctanda korkmaya basliyor dogal olarak.

Bu muayene icinde hemen bana imzalamam gereken belgeleri getirdiler, anlattilar ettiler ve sonunda beni razi etmeyi basardilar. Yok, iste siz uyuyacaksiniz ve hicbirsey hissetmeyeceksiniz gibi laflar döktüler.

Bu bagirsaklarin muayenesinin adi burda koloskopi diyorlar. Aman, Allahim kimseyi hasta etmesin. Ne zor bu doktorlarla ugrasmak takti mi takiyorlar. Beni koloskopiye hazirlamaya bir gün önceden basladilar, kahvalatidan sonra hic baska yemek yok sadece corba disinda, ona da corba denmez bulyon suyu denir. Ayni gün beni 2 litre ilacli bir sivi icmeye zorladilar, bende ictim mecburen bu müdahale icin gerekliymis ve bagirsaklari temizliyormus. Gece uykuda bile rahat yok, yine bir sürahi dolusu ilacla sabah 5'te basima dizildi hemsire bunuda icmelisin diye ama benim mide artik kabul etmedi ve olanlar oldu sonunda.

Bu müdahaledende birsey cikmadi Allahima sükürler olsun, ama o prosedürü hic kimsenin yasamasini istemem. Gerci hepsi bizim iyiligimiz icin ama yine de cok kötü. Babam hep söyle der: Allah bu Almanlara iman nasip etsin. Yine de hic üsenmeden oflamadan poflamadan hastalarin herseyiyle ilgileniyorlar ve insan gibi bakim yapiyorlar diye.

Bizim odada benden baska iki bayan daha yatiyordu ve hepimiz daha genctik birisi disinda, ama sabah özel olarak bir hemsire gelip soruyordu her sabah iste giyinmeye, elini yüzünü yikamaya yardim isteyen varmi diye. Bunlari yerine getiremeyenleri bebek gibi yikayip temizliyorlar yine de.

Simdi tüm bunlari yazdim, sakin ha Türkiye'deki arkadaslar nispet olarak anlamasinlar burda ne kadar iyi bir hizmet görüyüruz diye. Ben sadece ülkemizin ve buranin prosedürünü göz önüne sermek icin yazdim bunlari, gönül isterki yurdumun insanida tüm bu güzellik ve rahatliklari bilsin ve görsün ve sadece benim burda anlatmamla kalmasin.

Diyecegim, ben daha bugün ciktim hastaneden ve ancak hafta sonuna dogru tam olarak kendime gelebilirim herhalde. Bu arada Ramazan'in baslangicinida kacirdigim icin cok üzgünüm, büyük bir sevincle bekledikten sonra tüm bu olanlari hayira yormak lazim. Neyse, mide agrilarim cözülemedi ama simdi daha iyiyim ve ilaclara devam ediyorum. Insallah tam olarak düzelirim önümüzdeki zaman icerisinde.

Yoklugumda güzel yorum birakanlara ve beni de ayrica merak eden arkadaslarima sevgilerimi gönderiyorum. Merak edilmek güzel, hatta telefonda esime mesajlarimi okutturuyordum aksamlari.

Ben sizlere simdilik yeni bir tarif degilde Yasin'in dogum gününden karelerle veda etmek istiyorum. Yasin'in pastasi olurda Elda'nin olmaz mi. Zaten onun dogum gününde ailenin yarisi izinde oldugu icin ona da tekrar ben bir pasta hazirladim ve Yasin'le beraber yine mumlari söndürdüler ve bizler ailecek benim mide agrilarim disinda güzel bir gün gecirmis olduk.

Tekrar araniza dönmek cok güzel, yeni tariflerle yine hep beraber olalim ve kaynasalim diyorum ve simdiden sizlere güzel bir hafta sonu diliyorum.

Hoscakalin.....